Il Segno Del Comando

Met banden met de duistere Italiaanse progressieve bands IANVA, HELDEN RUNE en MALBORA, ontlenen de Genova’s ‘IL SEGNO DEL COMANDO’ (The Sign of Command) hun naam aan een roman van Giussepe D’Agata uit de jaren zeventig en een Italiaanse tv-serie met dezelfde titel die ging over occulte zaken, reïncarnatie en het bovennatuurlijke. Het duo werd in 1995 opgericht door de muzikanten van de bovengenoemde projecten, Mercy en Diego Banchero, en nam afstand van de neo-prog stijl die populair was bij Italiaanse progressieve bands uit die tijd. In plaats daarvan wilde het duo minder directe muziek componeren die verdriet, angst en vrees opriep. Het project kwam onder de aandacht van Genova’s eigen Black Widow Records, en met de toevoeging van extra muzikanten werd het debuutalbum uit 1997 in twee weken opgenomen met een minimaal budget. Het kreeg zeer positieve kritieken, niet meer dan van auteur D’Agata zelf, die het de perfecte soundtrack bij zijn roman noemde. Verschijningen op Black Widow compilaties zouden volgen, evenals een even complex en suggestief tweede werk, ‘Der Golem’, in 2002.

De muziek zit vol klassieke gothic sfeer, spookachtige overweldigende arrangementen, filmisch drama en griezelige nachtmerrie soundscapes die onder je huid kruipen. Complexe teksten gebaseerd op een fascinatie voor gotische literatuur en esoterische teksten zijn een hoogtepunt, waarbij de normaliteit van het dagelijkse leven vaak in contrast staat met het mysterie van het paranormale. De muziek is zeer orgel gedreven, met veel gebruik van Mellotron en analoge synths voor een authentiek vintage geluid. De piano is vaak klassiek en theatraal gebaseerd, een belangrijk kenmerk dat veel van de bepalende Italiaanse bands kenmerkte. Folky akoestische gitaarpassages zijn reflectief en bedachtzaam, terwijl de grootse elektrische solo’s kunnen refereren aan ANTONTIO BARTOCCETTI en zelfs CAMEL, zwaar, maar nooit genoeg om de band te verwarren met een metal act. Leadzangeres Mercy heeft een diepe, zangerige en intimiderende stem. Voeg daarbij enkele psychedelische passages, moderne elektronische elementen en een algemene wilde, onbevangen en experimentele aanpak om de band echt te laten opvallen.