Retrospective plays what I consider to be heavy prog.  Their style is not metal, but it is also quite heavy at points, both in atmosphere and in the guitars.  Their music is founded on great grooves, deep moods, progressive song structure, and emotional vocals.  Male and female vocalists are present, adding a further separation from other bands of their origin and genre.

STARSABOUT  Mysterieus bandje, dat Starsabout. Van dit Poolse viertal is vrijwel niets bekend. Ze hebben wel een facebookpagina, maar mijn Pools is niet al te best. Die zweem van geheimzinnigheid past de band wel, want hun debuutalbum “Halflights” is een bijzonder sferisch en licht mysterieus pareltje dat veel luisteraars verdient.

De titel is bijzonder goed gekozen, want een album als dit moet je in de schemering van de dag beluisteren, met een goed glas wijn in je hand en het volume zo hoog mogelijk. De basis voor de muziek zijn de warme gitaarklanken van de twee gitaristen. Een keur aan warme akkoorden en vriendelijke loopjes worden hier en daar afgewisseld met sfeervolle solo’s. Bassist Tomek Kryjan weet zijn lome basloopjes er prachtig doorheen te vlechten. Daarboven op komt dan de bijzonder prettige,en bijna accentloze zangstem van Piotr Trypus.

De verwijzingen naar Pink Floyd zijn niet van de lucht. De opening van Every Single Minute is een overduidelijke verwijzing naar deze legendarische band, maar door het hele album blijft de sfeer van Floyd je achtervolgen. De akoestische gitaar vormt de basis voor het mooie ingetogen The Night, waarbij opvalt hoe transparant de drums in de mix zitten. Het is alsof het gezelschap je trakteert op een huiskameroptreden. Met zijn zeven minuten is Black Rain Love een van de langste nummers van dit pareltje. Ook hier weer die sfeervolle en warme gitaarklanken die je in een soort trance brengen. Het doet aan de ene kant prettig poppy aan, maar aan de andere kant voelt het ook gelaagd en diepgaand. Bluebird kent een mooie afwisseling met prachtige erupties die een beetje aan The Pineapple Thief doen denken. En zo heeft elke track wel iets unieks, maar die heerlijke warme sfeer blijft het volle album behouden.

Dit maakt dat je tijdens het beluisteren van dit album een ware trip ondergaat. Op de bandcamp pagina schrijft de band ook dat ze vinden dat je het album in zijn geheel moet beluisteren en niet af en toe een nummer. Dat zou ook mijn advies zijn. Laat je onderdompelen en geniet. Overigens doet de muziek ook wel aan Airbag denken, maar daar waar hun album “Disconnected”, dat ook dit jaar uitkwam, over het geheel genomen wat vlak bleef, stijgt dit hier besproken album er met kop en schouders bovenuit. Een pareltje!